Σαν αρχή πρέπει να πω οτι για μένα ως Ελληνίδα του εξωτερικού, η εξαπλωση του ιντερνετ ειδικά στην Ελλάδα ήταν θεόσταλτη. Ετσι εδώ και χρόνια λοιπόν παρακολούθω μέσα απο πληθώρα εφημερίδων αλλά και πιο προσφατα τα τελευταια τρια χρόνια απο μπλόγκς, το τι γίνετε στη πατρίδα μου. Και παρόλο που μένω μακριά, πολλά γεγονότα και του παρελθόντος αλλα και τώρα στο παρόν που έχουν γίνει στην Ελλάδα, με χτυπάνε ίσως και περισσότερο απο Έλληνες που μένουν μέσα στα Ελληνικά σύνορα, πιθανότατα για συναισθηματικούς λόγους. Τους τελευταιους μήνες λοιπον, και εγώ και ο άντρας μου καταβροχθίζουμε τις ιντερνετικες πηγές μας - κατα κάποιο τρόπο σαν μακρινό κοινό σε ένα εγχώριο έργο που απο την μια το ψιλιαζόμασταν οτι θα το δούμε, απο την άλλη δεν περιμέναμε την έκταση και το δράμα που θα έπαιρνε αυτο το έργο.
Και έτσι συνεχίζω να διαβάζω και να προβληματίζομαι, να σκέφτομαι λογους και αιτίες, λύσεις και προτάσεις. Και είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να πω, που δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε κάτι - Σαν να'σαι σε σπίτι-αχούρι και να μήν ξέρεις απο που να ξεκινήσεις. Έτσι λοιπόν σκέφτηκα να θέσω τους προβληματισμούς μου σε στυλ ερωτήσεων κρίσης - και όποιος θέλει ας τα σκεφτει όποιος τις διαβάσει.
Υποσημείωση: Για να σας προετοιμάσω...το πιάνω απο την αρχή το θέμα, πηγαίνοντας πολλά χρόνια πίσω...
1. Τι σήμανε για τον Νεο-ελληνικό λαό να τον πείσουν ωστε να πιστεύει στη πλειοψηφία του ότι το Βυζάντιο είναι εξισωμένο με την Ελλάδα;
Αποψή μου: Δεν ήμασταν ποτε το Βυζάντιο - δεν είχαν οι Ελληνες Βυζαντινή αυτοκρατορία - η Ελλάδα όπως την ξέρουμε σε Ορθόδοξη εκκλησιαστική κατοχή ήτανε για αιώνες - κακώς και μας πιπίλισαν το μυαλό να κοιτάμε τη Κωνσταντινούπολη ως κάτι δικό μας που "πάλι με χρόνια και καιρούς πάλι δικά μας θα'ναι" - Μέσα απο τα χρονια του Βυζαντίου σβήστηκε η επαφή μας και αν θέλετε και το συλλογικό συναίσθημα μιας συνέχειας του Ελληνικού λαου απο την αρχαιότητα. Και λαός χωρίς ρίζες...
2. Γιατί δεν μάθαμε πιο λεπτομερειακά στα σχολικά βιβλία πως ζούσαν οι Ελληνες στο Βυζάντιο αλλα και μετέπειτα κάτω απο την Οθωμανική κυριαρχία;
3. Έγινε η Ελληνική επανάσταση, δημιουργήθηκε ενα νεο κράτος, η νεα Ελλάδα. Τι τον θέλαμε τον Γερμανό βασιλιά;; Γιατί δεν χτίσαμε το κρατος μας μόνοι μας, με δικά μας συστήματα και πήραμε αντι αυτού νομικα, εκπαιδευτικα, οικονομικά συστήματα ξεπατικοσουρες απο τους ξένους;;
4. Γιατί να μην νιώσουμε την ζωή και τη γή μας στα δικά μας χέρια;;
Που το πάω;; Εδώ και χρόνια έχω καταλάβει ένα πραγμα. Ο Έλληνας δεν αγαπάει την Ελλάδα, δεν την πονάει και δεν την νιώθει δικιά του. Είναι αλλονων, το δικό του τομάρι κοιτάει ο Ελληνας, τη δικιά του τσέπη. Δεν υπάρχει συλλογικότητα, δεν υπάρχει συμφωνία.
Φανταστητε ένα λαό που ξεκινάει απο θαύματα σαν την φιλοσοφία, την ιατρική, το δράμα ως τέχνη, την αρχιτεκτονική, τα μαθηματικά - ότι πιο ανατρεπτικό και προοδευτικό ήταν ο τοπος της Ελλάδας στην αρχαίοτητα και οι Έλληνες παρόλο που δεν υπήρχαν σαν κράτος όπως το ξέρουμε σήμερα έλεγαν "Πας μη Έλλην βάρβαρος" ακριβώς γιατί ήξεραν την διαφορετικότητα τους και είταν περήφανοι γι'αυτή.
Και μετά βάλτε και μετράτε αιώνες: Ρωμαϊκή κατοχή, Βυζαντινή κατοχή, Οθωμανική κατοχή και βλέπετε οτι για μιλάμε για κατοχή πάνω απο 1000 χρόνια.
5. Τι ταυτότητα έχει ένας λαός και πως αντιλαμβάνετε τις ρίζες του όταν του ξέγραψαν το παρελθόν του για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;
Στο BBC εδώ και αρκετά χρόνια είχε ντοκυμαντερ για τα μάρμαρα του Παρθενώνα. Ο Οθωνας λοιπον, νεος βασιλιάς τοτε της Ελλάδας, νεό κράτος - έκανε μια τελετή στην Αθήνα-χωριό. Τον Παρθενώνα τον γνώριζαν οι Αθηναίοι χωριάτες, τον σέβονταν, δεν ήξεραν όμως την ιστορία του, δεν ήξεραν ποιοι την έχτισαν και γιατί ήταν εκει πάνω! Και ο ξενόφερτος βασιλιάς ανεβηκε στο Παρθενώνα και συμβολικά - χωρίς να ξέρει πως αλλιώς θα φυτεψει εθνική συνείδηση στον Νεο-ελληνα, χτύπησε μια απο τις κολώνες του ναου με τη γροθιά του 3 φορες μπροστα σ'ολο το πληθυσμό της Αθήνας που είχε μαζευτεί. Αυτή ήταν η επίσημη στιγμή γέννησης του Νεο-Ελληνικού κράτους - παιγμένη απο Γερμανό - προορισμένη για μας, να μας δειξει οτι προερχόμασταν απο θαυμαστό λαό.
6. Ο κουρελής ο Ελληνας ο αγραμματος όταν ακούει οτι προερχόμαστε απο τετοιο μοναδικό λαό τι σκεφτετε; Τι χαρακτήρα διαμορφώνει;
Δεν ξέρει...μεχρι πρότεινος κοιταγε τη δουλειά του, τα πρόβατα του, το χωράφι του - και ξάφνου του λένε πως τουτοι εδώ οι Ευρωπαίοι του χρωστάνε πολλά! Ευγνωμοσύνη ολάκερη και βάλε! Και λαμπουν τα μάτια του χωριάτη, που έχει αναγάγει τη κουτοπονηριά σε επιστήμη - καλή η κουτοπονηριά εν καιρώ κατοχής αλλά...Μπαστακώθηκε ο Γερμανος, μπαστακώθηκε και η αυλή του για να δοιικήσουν τον Ελληνα χωριάτη. Και αυτός τώρα του λένε για μεγαλεία, για Ελληνικό όνειρο, για τα παλι δικά μας θα'ναι, παγκόσμια δύναμη αμα μπορούσαμε θα γινόμασταν. Και καβαλάει το καλάμι, και ανεβαίνει στην αρχαία Ελληνική διαθήκη πάνω αυτός που βάζει για υπογραφή σταυρό, φοράει σακάκι πάνω απο τη φουστανέλλα και στρίβει το μουστάκι περήφανα όταν βλεπει ξένους. Και οι ξένοι μέσα στο ανιδαιο και αφελή ρομαντισμό τους σπευδουν να κάνουν την Ελλάδα μοντέρνο κράτος, να είναι εφάμιλλο της Ευρωπαϊκής οικογένειας - ο χαμένος γιος της Ευρώπης, το καλύτερο μυαλό, το πιο ταλαντούχο παιδί γυρνάει στις αγκαλιές της. Και του φορμάρουν συστήματα που δεν του πάνε, δεν τους καταλαβαίνει ο Ελληνας, αλλά με το μυαλό της κατοχής επι μια χιλιετια κάνει αυτό που έκανε πάντα. Αλλος ένας άρχοντας στο σπίτι. Αρχοντας και ο Τουρκος, αρχοντας και ο βασιλιας, αρχοντας και η κυβέρνηση. Δεν τα νιώθει δικά του. Αλλά αν αυτός ο αρχοντας του φερθει καλά, καλός έχει...και αρχίζουν τα ρουσφέτια...δώσε μου να σου δώσω. Μαζί σου είμαι αρκεί να με ωφελήσεις.
Και έρχοντε οι καινούργιες γενιές...και ο Ελληνας χωριάτης με το καινούργιο status του τώρα, θέλει καλύτερα για τα παιδιά του. Να γίνουν λαμπροι, να μορφωθούνε και έντέλει να πλουτήσουν. Και τους στέλνουν να γίνουν γιατροι και δικηγόροι, αρχιτέκτονες και δάσκαλοι, υπάλληλοι με το τσουβάλι. ο Αρχοντας με τους φιλους του που κυβερνανε υποσχέθηκαν, θα σε εξασφαλίσει. Και παιρνουν οι Ελληνες στραβά στα δικά τους χέρια την αμοιρη Ελλάδα. Και τρέχουν να προλαβουν τους έξω, να τους μοιάσουν γιατί δεν μπορεί εμείς με τη λαμπρή τώρα κληρονομιά να'μαστε ψαράδες και αγρότες, τεχνίτες και μεροκαματιάριδες. Οι τέχνες πετάγοντε στο περιθώριο, τι να τις κάνουμε αν δεν μας δίνουν status και ψωμί;
Και οι πολιτικοι που ξεροσταλιάζαν πότε θα πάρουν την εξουσία, αρχίζουν να κάνουν τα στραβά μάτια, να βουτάνε και τα δέκα δάχτυλα στο κορβανά με το μέλι. Και για να'χουν και το κεφάλι τους ήσυχο, αφήνουν και τους πολίτες να ακολουθουν. Ουτος η αλλιως όλη η Ελλάδα μπατζανάκηδες και κουμπάροι με κάποιον πολιτευόμενο ήμαστε. Η ήμασταν συμμαθητές, ή μαζί στο στρατό φαντάροι. Το πλιάτσικο γενικά θα μαθευονταν στον ευρύτερο κύκλο. Δώσε λεφτα, κάνε τα στραβά μάτια σε κομπίνες, φοροδιαφυγες και έχεις και ψηφοφόρους και έμπιστους. Βάλε όσους μπορείς μέσα στο παιχνίδι για να'σαι ήσυχος. Και ξάφνου βγαίνουν οι Νεοελληνες του Κλικ και του κοτσομπολιου. Με τις Φα-κα-δο-ρο και τα ακριβά αμάξια και τα πηδήματα στη Μύκονο, και τα μπουζουκια με τις μπουκάλες να ρέουν ενδιάμεσα απο 100 "μαλάκα μου" και "μανάρι κούνα το να καουν τα κάρβουνα"
Και έτσι μπήκε όλη η Ελλαδα μέσα...σε μια τεράστια κομπίνα, όλοι κοβαμε απο δω και απο κει, όλοι λέγαμε το ψεματάκι μας, όλοι μας ζητήσαμε μια βοηθεια να μπει ενας δικος μας στο ταδε και το δινα οργανισμο. Και πήγαινε η Ελλάδα μπροστά σαν το Γυμνό το Βασιλια με τις δήθεν χλαμίδες και τα χρυσάφια να αστραφτουν. Και αν καμοια φορά μας σακουλεύονταν οι ξένοι, γυρνάγαμε το δάχτυλο στους ναους και στα μνημεία, στην Ολυμπία και στο Παρθενώνα και στον Μ. Αλεξαντρο πάνω στο Βουκεφάλα και λέγαμε για χαμένες φυλές στο Αφγανιστάν απόγονοι του, "μας χρωστάτε!!! και κοιτα μην ξυπνήσουμε και γίνουμε δύναμη!" ή την άλλη τσίχλα χρόνια τώρα "Δεν μας αφήνουν οι ξένοι να ορθοποδήσουμε" αρνουμενοι να δούμε την οπισθοδρομικότητα μας, την θρησκομανία μας, την παγαποντιά μας, τον οχαδερφισμό μας, το γεγονός οτι ήμασταν όλοι ενας τεκές, κυβερνώντες και λαός και γύρναγε ο δανεικός λουλάς και απο το πολύ καπνό στραβωθήκαμε και δεν βλέπαμε πια ο ένας τον άλλον. Μάστουρα, στο κόσμο μας και αγιος ο Θεός! Ετσι καταλήξαμε! και μέσα στη μαστούρα μας ονειρευόμασταν το μήνυμα του Οθωνα...πως τα πίναμε κάποτε παρέα με Πλάτωνα και Αριστοτέλη, ο Σοφοκλης κολλητός και η μάχη της Σαλαμίνας και των Θερμοπυλών ποδοσφαιρικοι αγώνες που βάλαμε το γκόλ μας άνετα. Γεια σου ρε Λεωνίδα με τους ωραίους σου!!
Και αφού μείναμε χωρίς λαμπρες προσωπικότητες εγχώρια, πιασαμε τους αμοιρους τους αρχαιους, πλαι πλαι με τα τσουλια και τους μαιντανους του ελληνικου σταρ συστεμ και των πρωιναδικων τις TV, μαιμουδες δημοσιογραφους που μόλις μάθανε να αρθριζουν τις λεξεις, πιασανε ύφος και βγήκανε στο γυαλί να τα πούνε και σε μάς που δεν ξέρουμε.
Και μόλις το μυαλό κουκούτσι που κουβαλάγαμε εκανε γκελα στο κρανιο, ξύναμε το κουτελο και λέγαμε: "Κουράστηκα και σήμερα, πάμε για φραπεδιά;"
Αυτά είναι....
2 comments:
Διακρίνω κάποια σύγχυση ή κάνω λάθος; Επειδή έζησα σε ηπιώτερη ξενητιά, μπορώ να καταλάβω αυτό που περνάει το ελληνικό γονίδιο σε ξένο τόπο. Η ιστορία μας λοιπόν δεν είναι αλλοιώτικη κατά τη γνώμη μου. Αν ζεις εκτός, στη σερβίρουν ανάλογα πως τους βολεύει.
Η Ελλαδίτσα από τιμάριο των Οθωμανών έγινε αποικία των Αγγλοαμερικανών. Αν δεν το καταλάβουμε δεν πρόκειται να ηρεμήσουμε...
Αγαπητέ πολίτη Χ, και συνησιώτη, μιας και εγω απο Χιο είμαι, συμφωνώ εν μέρη με το σχόλιο σου. Δεν θεωρώ οτι τα'χω συγχυσει στο μυαλό μου και θα δικαιολογήσω γιατί. Πρώτα απο όλα, ως προς την Ιστορία μας...η Ιστορία γενικά δεν μπορεί ποτέ να είναι απόλυτα αντικειμενική και πάει ανάλογα με ποιον την γράφει. Ο Αγγλός πχ. βλέπει και νοεί την Ιστορία μέσα απο το δικό του πολιτισμικό πρίσμα απο το οποίο δεν ξέρω αν μπορεί κανεις να ξεφυγει. Έτσι αναλογα βλέπω και την Ιστορία μας όπως την μάθαμε στο σχολείο, χωρίς να γίνετε ιδιαιτερη προσπάθεια για κριτική αλλά και ενθάρρυνση να διαβάσεις την ίδια Ιστορία απο διάφορες πηγές. Εκείνο στο οποιο λοιπόν εστιάζομαι είναι η ψυχοσύνθεση που δημιουργήτε σε ένα λαό με το δικό μας παρελθόν ως προς τα αρχαια χρόνια αναφερόμενη, αλλά και το πως διαδραματίστηκαν τα γεγονότα επι ΝεοΕλληνικών χρόνων.
Συμφωνω ώς τον χαρακτηριστικο που έδωσες στην Ελλάδα ως τιμάριο του ενός και του άλλου. Και πιστεύω οτι ο Ελληνας δεν ξέφυγε ποτέ απο αυτή τη νόηση οτι η χώρα μας είναι ενα τιμάριο του ενός και του αλλου. Εχοντας αυτή τη νόηση, ουσιαστικά φέρεσε οχι ώς υπεύθυνος πολίτης μια μοντέρνας χώρας αλλα συνεχίζεις να φέρεσαι ως ραγιας που πετάει την ευθύνη σε τρίτους για ότι συμβαίνει στη ζωή σου.
Δεν καταλαβαίνω γιατί όταν εμφανίστηκε το μοντέρνο ΝεοΕλληνικό κράτος, τίποτα δεν δημιουργήθηκε αυθεντικά απο τα δικά μας μυαλά, ενω ουσιάστικά πήραμε όλα τα συστηματα που χρείαζοντε για να λειτουργήσει ένα κράτος άπέξω συμπεριλαμβανομένου και μιας Γερμανικής αριστοκρατίας που εγκαθυδρίθηκε για να μας κυβερναει στα πρώτα χρονια του κρατους.
Ο ανθρωπος που δεν αφήνετε όλομόναχος να αποφασίσει για την ζωή και την μοίρα του, και ουσιαστικά ζεί με ξένες πατερίτσες είναι σαν πλοίο σε auto-pilot. Οσο περνάνε τα χρόνια όμως, οι ξένες πατερίτσες έφυγαν, μείναν οι επιπτώσεις όπως το να ζούμε σε συστηματα που δεν τα φτιάξαμε εμείς, και ουσιαστικά να μην ξέρουμε πως να κυβερνήσουμε στο πλοίο μας που λέγετε Ελλάδα. Οι μεν εργάτες/ναύτες να τα ρίχνουν στο καπετάνιο και στο επιτελείο του και εκείνοι με τη σειρά τους να τα ρίχνουν στους προηγούμενους.
Φυσικά και ενστικτοδώς τα ρίχνεις στην εξουσία - αλλά αν αυτή την εξουσία την ψηφίζεις εσυ λες και είναι ποδοσφαιρική όμαδα που θα σου δώσει θέση στο μπάγκο, βαζοντας μέσα και το γεγονός οτι και ο μάναγκερ της ομάδας αλλά και το επιτελείο του απο το μπάγκο αρχίσανε τότε αν πάρουμε την ψυχολογία της ομάδας ώς ενα και δεδομένο, όλοι μας απο μικρο ως μεγάλο βαθμό συμπεριφερόμαστε και αποφασίζουμε παρόμοια και φέρνουμε κομμάτι της ευθύνης για την όποια πορεία αυτής της ομάδας.
Post a Comment